Tadeusz zdal mature wiosna 1939 roku i we wrzesniu mial zamiar zdawac egzaminy na studia. Plany te pokrzyzowal wybuch wojny 1 wrzesnia 1939 roku. Gdy jesienia tego roku Niemcy zajeli Polske, Tadeusz wraz z kolegami przystapili do pracy w konspiracji w szeregach tajnej organizacji harcerskiej "Szare Szeregi". "Zoska", bo tak nazywali go koledzy, ze wzgledu na niezwykle delikatna urode odziedziczona po matce, zostal przywodca grupy swoich rowiesnikow i przewodzil im w wykonywaniu coraz powazniejszych i coraz trudniejszych zadan w walce z okupantem. Poczawszy od akcji Malego Sabotazu: malowania na murach znaku Polski Walczaczej, zrywanie niemieckich flag i kolportaz prasy podziemnej, poprzez szkolenie wojskowe i zdobywanie broni do akcji zbrojnych "Grup Szturmowych", ktore tworzyli najstarsi wiekiem i sluzba harcerze.

Najglosniejsza akcja "Szarych Szeregow" na terenie Warszawy, bylo uwolnienie wiezniow podczas transportu w samym centrum miasta. Akcja, ktora odbyla sie 26 marca 1943 roku i przeszla do historii jako "Akcja po Arsenalem" byla nie tylko proba sprawnosci i dobrej organizacji tajnego harcerstwa, ale takze proba odwagi, przyjazni i braterstwa. W wyniku tej akcji uwolniony zostal bliski przyjaciel Tadeusza - Jan Bytnar "Rudy", ktory kilka dni wczesnej zostal aresztowany. Janek zmarl kilka dni po uwolnieniu na skutek ran odniesionych w sledztwie. Niemcy podejrzewajac, ze aresztowali wazna osobe z tajnej organizacji, znecali sie nad "Rudym", chcac wymusic od niego informacje dotyczace "Szarych Szeregow". W czasie odwrotu spod Arsenalu zostal smiertelnie ranny inny przyjaciel "Zoski" - Alek Dawidowski. Mimo poniesionych strat Akcja pod Arsenalem byla wielkim sukcesem tajnego harcerstwa, gdyz podniosla na duchu mieszkancow stolicy, a takze pokazala, ze okupanci nie moga sie czuc pewnie nawet w centrum miasta.

Po smierci swoich najblizszych przyjacol Tadeusz Zawadzki wielokrotnie jeszcze z powodzeniem dowodzil oddzialami "Grup Szturmowych" w roznych akcjach bojowych. Polegl 20 sierpnia 1943 roku w czasie ataku na posterunek zardarmerii w miejscowosci Sieczychy. Byl odznaczony orderem Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyzem Walecznych. Jego imieniem nazwany zostal batalion Grup Szturmowych, ktory okryl sie slawa bojowa w najciezszych walkach Powstania Warszawskiego.

Na podstawie ksiazki Aleksandra Kaminskiego "Kamienie na szaniec",

1996-01-02, Wlodek Kaplan